Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε και έκανε το δικό του κόσμο, ρώτησε τους σοφούς:
- Πώς μπορώ να ζήσω πολλά χρόνια και να κάνω πολλά καλά στον κόσμο;
- Να βρεις το αθάνατο νερό, του αποκρίθηκαν οι σοφοί.
- Και πού είναι αυτό;
- Ανάμεσα σε δύο βουνά που όμως ανοιγοκλείνουν τόσο γρήγορα, που ούτε πουλί δεν προλαβαίνει να περάσει ανάμεσά τους. Πολλοί προσπάθησαν να τα διαβούν αλλά έχασαν τη ζωή τους. Αν περάσεις τα βουνά, υπάρχει ένας δράκοντας που ποτέ δεν κοιμάται. Πρέπει να τον σκοτώσεις.
Ο Μέγας Αλέξανδρος αποφάσισε να πάει να βρει το αθάνατο νερό. Σέλωσε το άλογό του, το Βουκεφάλα, που αν και δεν είχε φτερά, πετούσε σαν πουλί. Κατάφερε να περάσει τα βουνά και να σκοτώσει το δράκο, παίρνοντας το αθάνατο νερό.
Γυρίζοντας στο παλάτι, ξέχασε να πει τι είχε μέσα στο δοχείο με το νερό. Έτσι η αδερφή του που δεν γνώριζε ότι είχε το αθάνατο νερό, το έχυσε στο περιβόλι. Το νερό έπεσε σε μια αγριοκρεμμυδιά, που από τότε αυτό το φυτό δεν μαραίνεται ποτέ. Όταν έμαθε η Βασιλοπούλα το κακό που είχε κάνει στον αδερφό της και φοβήθηκε πως γρήγορα θα μπορούσε να πεθάνει, έγινε ψάρι από τη μέση και κάτω και πήδηξε στη θάλασσα. Από τότε άμα δει κανένα καράβι, τρέχει και ρωτά:
- Καράβι, καραβάκι. Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;
Αλίμονο στον καπετάνιο που θα της πει πως πέθανε. Η γοργόνα αναταράζει τα νερά και το καράβι χάνεται στα κύματα. Οι έξυπνοι καπετάνιοι, της απαντούν πως ο βασιλιάς Αλέξανδρος ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Έτσι η γοργόνα, λάμπει από χαρά και συνεχίζει να κολυμπά στα πέλαγα ρωτώντας όλα τα καράβια τραγουδιστά: «Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου