Ο Πάνας και η Σύριγγα

Ο Πάνας Θεός της Αρκαδίας, προστάτης των βοσκών και των γιδοπροβάτων, εξερευνά την Αρκαδία για να γνωρίσει από κοντά τους ποιμένες του.

Φτάνοντας λοιπόν στην Γορτυνία κοντά στο Λάδωνα ποταμό, συναντά μια νύμφη η οποία κυνηγούσε ένα ελάφι. Του ήρθε η επιθυμία να την γνωρίσει. Όταν τον αντιλήφθηκε ότι την κυνηγάει ο Πάνας, η Σύριγγα Νύμφη, η οποία είχε ορκιστεί να μείνει παρθένα, κάλεσε τις Νύμφες αδερφές της να τη σώσουν.

Έτσι τη τελευταία στιγμή που πέρναγε το Λάδωνα ποταμό μες τις καλαμιές, έγινε κι αυτή καλαμιά αλλά ο Πάνας είχε προλάβει και την είχε πιάσει από τα μαλλιά, αλλά του έμειναν στα χέρια κάποια καλάμια.

Στην αρχή ήταν περίλυπος που είχε χάσει τη Σύριγγα, μα δεν άργησε να γοητευτεί από τον υπέροχο μουσικό ήχο που έβγαζαν οι καλαμιές έτσι όπως περνούσε ανάμεσά τους ο άνεμος. Έκοψε λοιπόν επτά καλάμια σε διάφορα μεγέθη και δένοντάς τα μεταξύ τους έφτιαξε έναν αυλό που τον ονόμασε "σύριγγα" για να θυμάται την ωραία νύμφη.

Και ήταν τόσο περήφανος για τη γλυκιά μουσική που έπαιζε με το σουραύλι αυτό που κάποτε προκάλεσε ακόμα και τον Απόλλωνα να διαγωνιστεί μαζί του!